2024 Ruhi Türkyılmaz Sanatevi Şiir Ödülü Yarışması sonuçlandı

Crazy

2024 Ruhi Türkyılmaz Sanatevi Şiir Ödülü Yarışması sonuçlandı

2024 Ruhi Türkyılmaz Sanatevi Şiir Ödülü’ne Esat Şenyuva’nın “Göl Yazması” adlı kitabı değer görüldü.
Yazın alanında değişik türlerde pek çok yapıtı bulunan ve kültür-sanat dünyasının zenginleşmesine ürünleriyle katkı sunan, sanat yaşamının büyük bir bölümünü geçirdiği Almanya’da oluşturduğu yazınsal birikimlerini bu alana gönül verenlerle paylaşıp yapıtlara dönüştüren şair-yazar Ruhi Türkyılmaz adına yapılan yarışmanın bu yıl on dördüncüsü düzenlendi.
Seçici kurulunda Haşim Hüsrevşahi, Emel İrtem, Ayşe Keskin, Şeref Bilsel ve Ömer Turan’ın bulunduğu 2024 Ruhi Türkyılmaz Sanatevi Şiir Ödülü’ne bu yıl 16 kitap/ dosya katıldı. Nitelikli eserlerin yoğun olduğu konusunda görüş bildiren seçici kurul üyeleri, yaptıkları değerlendirme sonucunda Esat Şenyuva’nın “Göl Yazması” adlı kitabını oy çokluğuyla birinciliğe değer gördüler.
Seçici Kurulun Gerekçeli Kararı:
Göl Yazması, durmadan yol alan, yolculuklar içinde koşturan ve birçok özne etrafında şekillenen şiirlerden oluşuyor. Akıp giden görüntüler, toprakla konuşan çeşmeler eşliğinde yol alan dizeler, sadece nicelik olarak değil, nitelik olarak da hacimli ve şiirsel yükü güzel tanzim edilmiş bir kitabı oluşturuyor. İster aşktan bahsetsin ister ölümden; merhamet ve şefkat duyguları öne çıkarken, bir yandan da toplumcu bir nabız, slogana düşmeden Göl Yazması içinde atıp duruyor.
Esat Şenyuva (1976, Bingöl).
1994’te İstanbul’a taşındı. Yirmi yedi yıl İstanbul’da yaşadı. Üç senedir Kayseri’de ikamet etmektedir.
Yayımlanmış üç şiir kitabı var: ‘Hangi Felsefe Tedavi Eder Yaralarımı’ (Kasım 2016); ‘Öksüz Kelimeler’ (Eylül 2017); ’Hiçlik Yokuşu’ Haziran 2018). ‘Göl Yazması’ (2023) Pikareks Yayınları’ndan çıktı.
Kitaptan Bir Şiir:
söylenmesi unutulan sözler
bir ırmak boyunda dururdu evimiz
babam bir vazgeçişi anlatırdı
yoksunluğun içinde parmaklarını unutan anneme
söylenmesi unutulan sözler kırılıyordu
gurbetlerin bozkırlarına
şahitlik yapıyor şimdi annemin mezar taşı
pabuçları paramparça çocukların
iliklerine kadar sırılsıklam olmuş babam
annemden başka kimse görmüyor
bende savrulan sözcükleri
ırmaklar çocukluğuma giden uzun çizgiler gibidir
eski bir darağacına doğru koşuyorum
ayaklarımı sabunluyor saçları sarı bir kadın


edebiyathaber.net