Psikolojiye Giriş: Sigmund Freud'un Psikanalizinde Psikodinamik Terapi Nedir?

ERDO

Psikolojiye Giriş: Sigmund Freud'un Psikanalizinde Psikodinamik Terapi Nedir?

Sigmund Freud'un psikolojisinde “Psikodinamik Terapi” psikanalitik yaklaşımlardan yararlanan ancak daha kısa süreli veya daha az yoğun olacak şekilde tasarlanmış terapileri ifade eder. Psikanalitik tedavinin hastaya maliyeti, bir yerden bir yere ve uygulayıcılar arasında büyük farklılıklar gösterir. Düşük ücretli analiz genellikle bir psikanalitik eğitim kliniğinde ve lisansüstü okullarda mevcuttur. Aksi takdirde, her analist tarafından belirlenen ücret, analistin eğitim ve deneyimine göre değişir. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu yerde, Ontario ve Almanya'dan farklı olarak, klasik analiz (Genellikle haftada üç ila beş kez seans gerektirir) sağlık sigortası kapsamında olmadığından, birçok analist ücretlerini yardım edebileceklerini düşündükleri hastalarla müzakere edebilir, ancak finansal zorluklar yaşayan. Psikodinamik terapi, kısa terapiler ve belirli grup terapisi türlerini içeren analiz modifikasyonları, daha az sıklıkta gerçekleştirilir - genellikle haftada bir, iki veya üç kez - ve genellikle hasta terapiste dönük oturur. Savunma mekanizmalarının ve bilinçdışının anlaşılmaz unsurlarına erişim eksikliğinin bir sonucu olarak, psikanaliz birkaç yıl boyunca haftada 2 ila 5 seans içeren geniş bir süreç olabilir. Bu tür bir terapi, semptomları azaltmanın aslında temel nedenlere veya irrasyonel dürtülere yardımcı olmayacağı inancına dayanır. Analist tipik olarak 'boş bir ekran'dır ve danışanın ilişkideki alanı dışarıdan müdahale etmeden bilinçdışı üzerinde çalışmak için kullanabilmesi için kendileri hakkında çok az şey açıklar.

Psikanalist, hastanın daha fazla farkında, anlayışlı olmasına ve semptomların anlamlarını ortaya çıkarmasına yardımcı olmak için çeşitli yöntemler kullanır. İlk olarak, psikanalist, hastanın duygularını, düşüncelerini ve fantezilerini bildirebileceği güvenli ve gizli bir atmosfer geliştirmeye çalışır. Analizcilerden analizdeki kişilere denildiği gibi misilleme korkusu olmadan akıllarına gelen her şeyi bildirmeleri istenir. Freud buna “Temel Kural” adını verdi. Analistlerden erken yaşamları, mevcut yaşamları ve geleceğe yönelik umutları ve özlemleri de dahil olmak üzere yaşamları hakkında konuşmaları istenir. Fantezilerini, flaş düşüncelerini ve hayallerini bildirmeye teşvik edilirler. Aslında Freud, rüyaların “Bilinçaltına Giden Kraliyet Yolu” olduğuna inanıyordu; Bütün bir cildi rüyaların yorumlanmasına ayırdı. Freud, hastalarını loş bir odada bir kanepeye yatırır ve hastanın düşüncelerini jestleri veya ifadeleriyle etkilememek için genellikle doğrudan arkalarında gözden uzak bir yerde otururdu.

Psikanalistin görevi, analizanla işbirliği içinde, analistin davranışlarını yönlendiren farkındalığının dışındaki faktörler hakkındaki anlayışını derinleştirmeye yardımcı olmaktır. Psikanalizin sunduğu güvenli ortamda, analist analiste bağlanır ve çok geçmeden analistiyle, ebeveynleri, patronu, sevgilisi vb. gibi hayatındaki kilit figürlerle yaşadığı çatışmaların aynısını yaşamaya başlar. Bu çatışmalara işaret etmek ve onları yorumlamak psikanalistin görevidir. Bu iç çatışmaların analiste aktarılmasına “Aktarım” denir. Daha kısa dinamik tedaviler üzerine de birçok çalışma yapılmıştır; Bunların ölçülmesi daha uygundur ve terapötik sürece bir dereceye kadar ışık tutar. Kısa İlişkisel Terapi (BRT), Kısa Psikodinamik Terapi (BPT) ve Zaman Sınırlı Dinamik Terapi (TLDP) tedaviyi 20-30 seansla sınırlar. Ortalama olarak, klasik analiz 5.7 yıl sürebilir, ancak ego eksiklikleri veya nesne ilişkileri eksiklikleri ile komplike olmayan fobiler ve depresyonlar için analiz daha kısa bir süre için çalışabilir. [tıbbi alıntı gerekli] Nesne ilişkilerinde daha ciddi bozukluklar, daha fazla semptom ve daha kökleşmiş karakter patolojisi olanlar için daha uzun analizler endikedir.

KAYNAK: PSİKOLOJİ TARİHİ